Dit blog gaat over een incasso opdracht die Deutsche Bank aan Lindorff ter uitvoering gaf om een vordering op mijn  kennis te incasseren. Bij deze incasso case is zeer veel mis gegaan en kan daarom uitstekend dienen voor lezers om te weten te komen waar zij op moeten letten als ze een aanmaning van Lindorff of een ander incassobureau ontvangen.

Deutsche Bank nam afscheid van 18.000 klanten

Wij kunnen ons allemaal nog goed herinneren dat Deutsche bank van 18.000 voormalige ABNAMRO klanten afscheid ging nemen. In het Nederlands recht is geregeld dat een bank de kredietovereenkomsten eenzijdig mag opzeggen. Bij de ene klant ging dat zonder problemen, andere klanten hadden geen alternatief en moesten bij Deutsche Bank blijven, omdat zij elders geen krediet kregen. Voor de ene klant was Deutsche Bank coulanter dan de ander. Bij mijn kennis was de directie van Deutsche Bank best coulant. Aan alles komt een einde, dus ook deze relatie moest worden beëindigd en om een dotatie aan de risicovoorziening te mogen doen moest deze post uit handen gegeven worden. Door historische banden van ABN AMRO/HBU en Lindorff was de keuze voor Lindorff voor de hand liggend.

Wat er misging bij Lindorff

Bij Lindorff, lid van de NVI en dus gehouden aan de uitvoering van de wet incassokosten, waarvan je hier een link vindt, ging van alles mis. Een overzicht van de fouten, waardoor het leek dat Lindorff misbruik maakte van haar situatie

• Zij berekende vanaf dag 1 rente over haar eigen vordering, hetgeen niet gebruikelijk is volgens NVI normen.
• Zij berekende rente die oploopt tot boven de 40%, hetgeen sterk in tegenspraak is met de mogelijkheid tot het berekenen van de wettelijke rente of in het uiterste geval de rente die op het contract liep.
• Zij stelde dat DB rente berekend heeft t/m overdrachtsdatum terwijl op het dagafschrift staat dat DB rente berekend heeft t/m einde kwartaal, waardoor dubbele rente zou moeten worden betaald.
• Zij berekende zelfs na volledige aflossing van de hoofdsom nog rente

Daarnaast werd bovenop de wettelijke incassokosten een opslag van 21% berekend. Uiteraard heeft mijn kennis meerdere malen schriftelijk te kennen gegeven dat bepaalde zaken niet juist waren verlopen. De communicatie van Lindorff in deze case gaf helaas geen blijk van een professionele benadering

• Zij stelde bij herhaling in haar correspondentie dat zij juist gehandeld heeft en gaat niet inhoudelijk in op de gestelde zaken.
• De laatste brief bevatte zelfs de zinsnede: ”Wij delen u thans mede dat indien u nog nadere correspondentie, in deze, aan ons toezendt wij deze correspondentie, ter kennisgeving, aan uw dossier zullen toevoegen”. Oftewel, als u reageert, doen wij er toch niets mee!

Interessante zaken uit deze case

• De opdrachtgever is altijd verantwoordelijk voor de akties van het incassobureau

Je kunt dus altijd de opdrachtgever aanspreken op het niet goed/niet juist werken van het incassoburau. Doe dit alleen als de feiten die je aandraagt juist zijn en je dit kunt aantonen. Mijn kennis kon de feiten aantonen en heeft deze weg bewandeld.

• 21% opslag voor niet verrekenbare btw

De 21 % opslag lijkt mij een dwaling van de wetgever in de situatie dat de “niet betaler” een ondernemer is die de btw mag verrekenen. Wat is het geval? Lindorff verricht een dienst en moet daar btw over berekenen. Banken, verzekeringen en andere financiële instellingen mogen de btw niet verrekenen en mogen deze in het incasso traject verhalen op de “niet betaler”. De wetgever gaat hier voorbij aan de situatie dat als de vordering in zijn geheel, dus inclusief incassokosten verhaald is op de schuldenaar, uiteindelijk de ondernemer de rekening betaalt en niet de bank. In dat geval zou de ondernemer de btw moeten kunnen verrekenen als voorheffing en zou hij de btw factuur moeten ontvangen. Het incassobureau zou dan de nota die zij aan de bank heeft gestuurd moeten crediteren. Het zou reëel zijn bij de huidige wetgeving om hiervoor een gering percentage van de incassonota aan het incassobureau te betalen, gezien het een gevolg is van de wettelijke bepalingen, waardoor de btw niet verrekend kan worden.

• De renteberekening

Het incassobureau heeft in het geval dat een bankrekening wordt overgenomen, recht op de rente uit de overeenkomst tussen ex-cliënte en bank, maar mag geen rente over haar eigen factuur berekenen. In de praktijk zou Lindorff, hiervoor in de plaats de wettelijke rente in het zakelijke verkeer hebben berekend, zodat het per saldo “gunstig” zou zijn volgens de contactpersoon van Lindorff, die uiteindelijk de zaak elegant heeft opgelost. Het is dus een raadsel, waarom in de correspondentie bij herhaling werd volgehouden dat Lindorff alles correct had uitgevoerd.

Conclusies

De bovenvermelde zaken liggen voor de hand, maar ben jij diegene die niet aan zijn betalingsverplichting heeft kunnen voldoen, zorg dan altijd rekening houdt met de volgende zaken.

1. Check of het incassobureau lid is van de NVI
2. Reken de renteberekening na, incassobureaus kunnen hier al dan niet bewust fouten maken. Stel de berekening op met renteproducten etc., die kan later van pas komen
3. Let op de juiste rente periodes. De gehanteerde periodes van het incassobureau kunnen afwijken van de werkelijkheid
4. Maak bezwaar tegen de 21% opslag als je de btw mag verrekenen
5. Neem schriftelijk contact op met het incassobureau als je niet de juiste antwoorden krijgt
6. Ga in het geval van een onjuiste claim nooit zomaar over tot betaling van de totale vordering.
7. Ga in het uiterste geval terug naar je ex zakenrelatie en spreek hem aan op de wijze waarop het incassobureau je behandelt

Ten slotte

Deze incasso case heeft 9 maanden gesluimerd. Het is te danken aan de nette opstelling van de directeur van Deutsche bank, de klachtenafdeling van Deutsche Bank en de klachtenbehandelaar van Lindorff dat deze case netjes voor mijn kennis is afgehandeld en dat jullie als lezer lering kunnen trekken uit de lessen die zijn geleerd.

(390)

Deze post is ook beschikbaar in/Also available in: Engels