Dit voorbeeld werd aangedragen door een goede vriend van mij, werkzaam bij een groot concern, die dit voorbeeld uit de praktijk heeft ervaren. Op zijn locatie werken ruim 300 mensen.
Op een bepaald moment tegen het einde van de dag liep hij langs een willekeurige rookplek, waarvan zijn collegas gebruikmaakten om toe te geven aan hun, uit gezondheidsoogpunt, slechte gewoonte.
Tot zijn oprechte verbazing telde hij ruim 300 peuken. Hij sloeg aan het rekenen hoeveel productieve tijd verloren was gegaan. Hij deed dat als volgt: hij wist dat de asbakken dagelijks geleegd worden en hield rekening met een gemiddelde rookduur per sigaret van 10 minuten.
Wat zegt uw gevoel dat daar uitkomt?
10 uur, 20 uur, 30 uur of meer? Het is erger dan u denkt: 300*10/60 = op 1 dag 50 uur ofwel 6 mandagen waaraan op 1 dag 75 man 40 minuten hebben verstookt. Geen wonder dat de niet rokers dit onrechtvaardig vinden. Dat is dus op 20 werkdagen 1500 uur in 1 maand tijd! De stress loopt zo wel op.
In deze tijd is het zelfs om meerdere redenen onrechtvaardig. Waarom zouden niet-rokers geen extra werkverkorting van 2 uur per week (= 5*40 minuten per dag) mogen hebben? Of extra beloning? Of een niet-roken bonus van 48*2 uur per jaar?
U begrijpt al dat er lucht in zit om gezamenlijk (rokers en niet rokers) te besparen door bijvoorbeeld het terugdringen van overwerkuren en het verbeteren van de productiviteit. In dit soort gevallen werkt het optimaal om vertegenwoordigers uit beide groepen uit te nodigen voor een brainstormsessie. Het is altijd weer verrassend om te zien wat daar uit komt. De lucht wordt geklaard en de besparing geeft lucht op de begroting.
http://www.controllersmagazine.nl/Home/Blogs/2010/7/Besparing-geeft-lucht-CONTR003907W/
(323)
Deze post is ook beschikbaar in/Also available in: Engels
