Niet voor niets ben ik deze blog begonnen met oud-Hollands taalgebruik. De eerste keer in Paramaribo, april dit jaar, had ik de indruk uit een tijdmachine gestapt te zijn. Van een aantal zaken die voor in Nederland wonende mensen zo vanzelfsprekend zijn, denk je: hoe is het mogelijk dat hier nog geen gebruik wordt gemaakt van computers, terwijl er al een zaken gerealiseerd zijn waar de moderne controller in Nederland nog niet over heeft nagedacht?

Voorbeelden

Ja, geef maar voorbeelden zal u zeggen. Voorbeeld 1. Als je bij winkels in het centrum van Paramaribo iets koopt, geef je dat artikel aan een bediende, die maakt een bonnetje, brengt de spullen naar de kassa, terwijl jij het bonnetje krijgt. Jij gaat naar de kassa, rekent af en gaat terug met betaalbewijs en krijgt je spulletjes. Toch AO van enkele jaren terug. Voorbeeld 2. Het internetgebruik per inwoner ligt onder de 10 procent tegenover een grote dichtheid in Nederland. Vermoedelijke redenen de hoge prijs van usd 100 per maand en gemiddeld lager opleidingsniveau per inwoner. Voorbeeld 3. In Nederland vinden we het vreemd als mensen geen computer gebruiken (denk aan de belastingdienst die stelt dat iedere inwoner zelf zijn aangifte per computer met DigiD via Internet moet doen). In Suriname werken in bedrijfsomgevingen relatief weinig mensen met de computer (zie voorbeeld 1).

Wat zijn de trends?

In Suriname zie je de terugkeer van in Nederland goed opgeleide Surinamers. Zij keren terug op belangrijke posities en helpen zo hun land verder met de kennis die ze hier hebben opgedaan. Het is dan ook niet vreemd dat Nederlandse bedrijven goede mogelijkheden hebben. In Suriname is de voertaal namelijk ook Nederlands. Op het gebied van software zie je dan ook Exact, Twinfield, etc. die hun producten daar hebben kunnen leveren.

Wat is de toekomst?

Door de kennistoename en overdracht van de teruggekeerde Surinames bestaat er veel belangstelling voor verbeteringen van productiviteit en efficiency. Deze zijn niet primair ingegeven vanuit kostenoverwegingen, omdat uitzendkrachten per uur gemiddeld niet duur zijn (bedragen van 6 SRD per uur werden genoemd). Nee het ligt niet daaraan. De mensen hebben de gedrevenheid om echt te werken aan verbeteringen, een mooi voorbeeld voor Nederland.

Conclusie

In sommige opzichten kunnen Nederlandse controllers een voorbeeld nemen aan hun Surinaamse collega’s: gedrevenheid, de wil om te verbeteren, de wil om nieuwe dingen te ontdekken en hun organisaties verder te helpen. En last but not least: zij zijn tevreden met minder dingen die voor de Nederlandse controller al vanzelfsprekend zijn. Andersom denk ik dat de Surinaamse controllers graag de beschikking zouden hebben over vanzelfsprekende zaken als goede infrastructuur, goed opgeleide medewerkers etc.
Wil je meer lezen over de inhoud van wat wij in Suriname hebben gedaan? Lees dan de praktijkcase op onze site of bel mij gerust even op.

http://www.controllersmagazine.nl/Home/Blogs/2011/8/Controller-in-den-vreemde–Suriname-CONTR004836W/